¨Οταν μιλάει το ίδιο το σώμα...

Αγάπη, έρωτας, ενθουσιασμός, καψούρα, κόλλημα ...Εντάξει με όλα αυτά, όλοι τα έχουμε περάσει σε μικρό ή μεγάλο βαθμό με happy end ή και όχι!!!

Τι γίνεται όμως όταν τίποτα από αυτά δε συμβαίνει? Δεν έχεις κανένα συναίσθημα , δεν έχεις χτυποκάρδι, δεν τον σκέφτεσαι όταν ξυπνάς ή πριν κοιμηθείς, δεν του αφιερώνεις τραγούδια μονή σου γκαρίζοντας στο αυτοκίνητο, δεν πίνεις να τον ξεχάσεις αλλά μόλις σε κοιτάει υγραίνεσαι? Μόλις σε πλησιάζει, ανατριχιάζεις? Μόλις σε αγγίξει, πάλλεται ο κόλπος σου? Αυτό το λένε σαρκική έλξη μάτια μου ,σε απλά ελληνικά καύλα. Σε αυτή την περίπτωση μιλάει το σώμα σου, ούτε το μυαλό, ούτε η καρδιά σου. 

Μπορεί να τον γνωρίσεις ή ακόμη και να τον ξέρεις. Θα σε αφήσει αδιάφορη η παρουσία του, δε θα σου περάσει καν από το μυαλό. Εως ότου νιώσεις ότι σε έχει ξεντύσει με τα μάτια του, τ΄ότε θα τον κοιτάξεις κι εσύ και θα είναι το βλέμμα βαθύ και καθηλωτικό. Θα σου ψιθυρίσει κάτι στο αυτί , δεν έχεις ακούσει κάν τι σου είπε γιατί σε ανατρίχιασε σύγκορμη. Κι όταν σε αγγίξει θα νιώσεις υγρή.. Σε καυλώνει απλά. Δεν τον θαυμάζεις, δεν τον θέλεις στη ζωή σου, θέλεις απλά να σε πηδήξει.

Μπορεί να είναι ένα απλό πήδημα και την επόμενη μέρα να ξυπνήσεις και να το έχεις ξεχάσει κιόλας. Μπορεί να σου αρέσει και να θέλεις να σε πηδήξει ξανά και ξανά...Μπορεί όμως να σου πηδήξει και το μυαλό μάζι με το κορμί και να σου ξεγυμν΄΄΄΄΄ώσει την ψυχή. Δεν ξεκινάνε όλες οι ιστορίες με αγάπες και λουλούδια. Υπάρχουν και οι ιστορίες που ξεκινάνε όλα από ένα πήδημα. Δε μιλάει πάντα το μυαλό ή ή καρδιά , μιλάει και το σώμα. Και όταν μιλήσει το σώμα οι συνθήκες μπορεί να μην είναι ιδανικές, αξίζει όμως να το ακούσουμε. Κι ας είναι καυλά της στιγμής.. Κι ας χαθεί η στιγμή.. Αξίζει να τη ζήσουμε!

Βερονίκη