Happy Valentines Day....Or not?

14 Φλεβάρη...

Η μέρα προστάζει!!!

Αγάπες, λουλούδια, σοκολάτες, ρομαντικά δείπνα και άλλα τόσα που πλάθει η φαντασία του καθένα για να εκδηλώσει την αγάπη του αυτή τη μέρα.

Δε θα σας μιλήσω όμως για αυτούς που ζουν αυτή μέρα στο έπακρο. Θα σας μιλήσω για τους άλλους...Για αυτούς που δε μπορούν να απολαύσουν αυτή τη μέρα ίσως και καμία άλλη με τον άνθρωπο που ποθούν.

Για αυτούς που κοιμούνται και ξυπνούν με τη μορφή απο το αντικείμενό του πόθου τους, καρφωμένο στο μυαλό τους,  μονάχοι τους...

Για αυτούς που ριγεί το κορμί τους στη θύμιση του κορμιού της καψούρας τους καθώς και των καυτών στιγμών τους...

Για αυτούς που οι αγάπες και τα λουλούδια δε χωράνε στο ολοκαύτωμα της ένωσης τους..

Για αυτούς που δε ξεστόμισαν ποτέ καμία λέξη γλυκιά ,γιατί έχαναν τα λόγια τους...

Για αυτούς που δε στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων γιατί τα πόδια τους έτρεμαν απο το φόβο που τους προκάλεσε το συναίσθημα τους...

Για αυτούς που άν, αν ποτέ λέω κατάφερναν να είναι μαζί η λέξη πάθος θα ήταν μικρή να περιγράψει αυτό που θα ζούσαν...

Για αυτούς όλους λοιπόν που το στόμα τους σιωπά και το κορμί τους υποφέρει μακριά από το άλλο τους μισό ,αυτή η μέρα δεν προστάζει τίποτα άλλο παρα μονάχα πίκρα και μια θύελλα αναμνήσεων να κατακλύζει το θολωμένο μυαλό τους για ακόμα μία μέρα!!!

Είμαι η Βερονίκη και θα στείλω τα Χρόνια μου Πολλά αυτή τη μέρα σε όλους αυτούς, που κάηκαν απο τον πόθο και συνεχίζουν να καίγονται στην κόλαση του να ζουν χωρίς αυτόν...

Αυτοί γιορτάζουν σήμερα...Γιατί μόνο αυτοί ξέρουν..