Μόδες..

 Πουθενά δεν έχω διαβάσει και κανέναν δεν εχω ακούσει να λέει, πως το αναζητά παραπάνω. Γιατί γίνεται έτσι, τι σημαίνει και από πού πηγάζει αυτή η συμπεριφορά. Εγώ; Από την μεριά μου εγώ, τι κάνω; Πως πρέπει να το διαχειριστώ; Που σφάλλω και οδηγούμαστε μαζί σε τέτοιες συνθήκες; Μήπως όλοι είμαστε τοξικοί και όλες οι συμπεριφορές μπορούν να καταλήξουν τοξικές; Μήπως ο καθένας από εμάς γίνεται για κάποιον άλλο τοξικός; Ας ψάχνουμε παρά πέρα τις έννοιες και τους ανθρώπους μας, ας μην τους παρατάμε έτσι μια που έχουμε την γνώση όπως νομίζουμε.

 Εγώ θα πω, πως δεν είναι όλα κατάλληλα για όλους και ισχύει και για τις στιγμές που δεν είναι πάντα σωστές.

 Τοξικό θα πω έναν άνθρωπο, που εσκεμμένα βάζει λόγια και λέει ελεεινά ψέματα για να καλύψει την ασχήμια της ψυχής του. Το κάνει σε έναν, οι δέκα ανθρώπους που τον πιστεύουν και του ανοίγουν την πόρτα του σπιτιού τους. Είναι τοξικός για τις συναναστροφές του, αλλά και για τον ίδιο και αμφιβάλλω αν θα καταφέρει να βρει το φως και να βγει από το τούνελ που μόνος του βάδιζε όλο και βαθύτερα. 

Είχα την ατυχία να γνωρίσω τέτοιο άνθρωπο και τύχη μαζί γιατί τώρα μπορώ να τον αναγνωρίσω και να τον διαχωρίσω. Πρώτα όμως σε κάθε περίπτωση, θα δω αν μπορώ να τον βοηθήσω ή που είναι το δικό μου σφάλμα αν υπάρχει. 

 Οι υπόλοιποι είμαστε απλά άνθρωποι που μπορεί να βιώνουμε κάτι έντονο για εμάς και αδυνατούμε να εξωτερικεύσουμε και δεν μπαίνει κανείς στην διαδικασία να μας δώσει ένα χέρι να μας τραβήξει.

  Υπήρξε μεγάλο διάστημα για εμένα όπου χάθηκα στα σκοτάδια μου. Τότε, το διάβαζα παντού και ταυτίστηκα και χαρακτήρισα και αγαπημένους μου ανθρώπους τοξικούς. Θεώρησα πως είμαι τοξική για όλους και απομακρύνθηκα και με άφησαν. Δεν μπορούσα να δω καθαρά, ήμουν καταβεβλημένη. Πάντα σας λέω, πως σαν άνθρωπος δεν σταματώ να αναζητώ την άλλη μεριά. Έτσι λοιπόν, όταν ξεχώρισα τον πραγματικά τοξικό και διπρόσωπο άνθρωπο στο περιβάλλον μου, αντιλήφθηκα κάτι σπουδαίο. Ο τάδε δεν ήταν τοξικός για εμένα, αλλά εκφράζεται διαφορετικά και θα ήταν φρόνιμο να το συζητήσω και να εξηγώ αν χρειαστεί κάθε μέρα την συμπεριφορά που δεν μου αρέσει, έφ όσον μας κάνει κακό. Να δω τι του φταίει, να κάνω αν θέλετε και λίγο τον ψυχολόγο.

 Εκεί, αφού κανείς άλλος δεν θα το έκανε για εμένα, έπρεπε να ψάξω και τον εαυτό μου. Όχι δεν ήμουν τοξική. Ίσως δεν ήταν καθόλου καλή η περίοδος της ζωής μου. Ίσως είχα χάσει το χαμόγελο μου, τον καλό μου λόγο, την καλή μου διάθεση, τον δρόμο μου. Την κοπέλα που ήξεραν πάντα να είναι παντού. Ίσως και οι άνθρωποι μου δεν είχαν καθόλου την διάθεση να ασχοληθούν περισσότερο. Κάνεις μας όμως δεν ήταν λάθος ή τοξικός. 

 Είμαι η Καλλιρρόη, τώρα βρίσκω ξανά, βήμα - βήμα το φως. Δεν θα με αφήσω να χαθώ τόσο εύκολα! Τώρα θα μιλάω ξανά για τον έρωτα.