Σε συγχωρώ εαυτέ μου!!!

Σε συγχωρώ...

κι ας μη μου ζήτησες ποτέ συγγνώμη.

Σε συγχωρώ...

για όλες τις φορές που αποδείχτηκες κατώτερος των περιστάσεων.

Σε συγχωρώ...

για τον πόνο που μου προκάλεσες όταν σου είπα φύγε και έφυγες. Χωρίς να πεις λέξη.

Όπως τότε που ήσουν μικρός και έφυγε κάποιος που αγαπούσες πολύ διχως να κοιτάξει πίσω.

Εχεις μάθει καλά τις αναχωρήσεις με βίαιο τρόπο.

Ειναι στο δέρμα σου , στο μικροβίωμα σου.

Σε συγχωρώ γιατί αν και έχεις ξενυχιασει τα σαράντα σου , μία ειναι η αλήθεια.

Δυστυχώς δεν ξέρεις να αγαπας. Δεν σε μεγάλωσαν με αγάπη, με στοργή.

Δεν πήρες ,

δεν είχες να δώσεις.

Όπως φεύγει κι αυτός ο Ιούνης και παίρνει μαζί του τα τελευταία δάκρυα που κράτησα για σενα σου ζητώ και εγώ συγγνώμη.

Συγγνώμη που ονειρευτηκα ότι θα μπορούσα να περιθαλψω ο,τι σε πονούσε.

Συγγνώμη που δεν έφτασα το πληγωμένο παιδί μέσα σου.

Συγγνώμη που πίστεψα πως η αγάπη αρκεί.

Συγγνώμη εαυτε μου που σε σπατάλησα για χρέη άλλων.

Υπόσχομαι από δω και στο εξής θα κάνω οικονομία.

...Μέχρι να συναντηθώ με "εκείνη" την ψυχή που θα δώσω όλα!