Ας κάνουμε λίγη φασαρία!!!
Κουράστηκα σου λέω με τα comme il faut.
Κουράστηκα σου λέω με τα comme il faut.
κι ας μη μου ζήτησες ποτέ συγγνώμη.
Γεννήθηκα γυναίκα . . . .,με κάτι μέσα μου, που αρνείται να συμβιβαστεί με μετριότητα! !!
Όταν πάψει να σε θαυμάζει, θα φύγει χωρις να προλάβεις να δεις ούτε τη σκιά της..
Όταν απογοητεύσεις την γυναίκα που σε αγάπησε
".....Λίγοι άνθρωποι γνωρίζουν τίς σιωπες μου, και αυτοί οι λίγοι κατάλαβαν τη σημασία τους.!
-Γιατί τολμάω φίλε μου...γιατί κινούμαι...γιατί ενεργώ... Γιατί αναπνέω...γιατί ονειρεύομαι...γιατί επιθυμώ... Γιατί νιώθω και αισθάνομαι δυνατά...γιατί πλημμυρίζω την ψυχή μου με εικόνες και το νου μου μνήμες Γιατί περπατάω με το κεφάλι μου ψηλά...γιατί με κρίνω και με συγχωρώ. Γιατί θυμώνω...γιατί ποθώ...γιατί αγαπώ, και...γιατί ερωτεύομαι. Γιατί...
Ο Έρωτας. Αν τολμήσω και ανοίξω την πόρτα σε εκείνον; Όλα χάος!
Είναι μερικές πράξεις στην καριόλα τη ζωή που δεν εξαγοράζονται.. Ούτε εξηγούνται.. Ούτε ζυγιάζονται.. Κυλούν σαν βράχοι και καρφώνονται.. Αν κρυφτείς από πίσω τους, κάηκες.. Θα σε λιώσει ο ίσκιος τους.. Το μόνο που σε σώνει είναι ν' αλλάξεις τοπίο..
Όταν χρειάζομαι τον άλλο για να ζήσω, η σχέση μετατρέπεται σε εξάρτηση.
Εμείς οι δυο, δυο άνθρωποι που δεν έπρεπε να συναντηθούμε. Που δεν έπρεπε ποτέ να διασταυρωθούν οι δρόμοι μας.
Δεν ξέρω αν θέλω να κλάψω ή να γελάσω. Δεν ξέρω τίποτα πια. Πάντα περίμενα να πεις. Να πεις όλα όσα δεν θα τολμούσες να μην πεις για να μη με χάσεις. Αλλά… Το τέλος; Αυτό δεν σε φοβήθηκε γιατί το άφησες να σε κοιτάξει τόσο βαθιά μέσα σου που σου έκαψε ότι είχες, ότι αγαπούσες. Μην τα βάζεις...